Een doodgewone doordeweekse dag, het is ongeveer half 12 in de ochtend en ik loop door de supermarkt. Ik word er zelfs voor betaald, hoe grappig is dat? Ik haal broodjes voor mijn nieuwe baas. Multitasker als ik ben, neem ik meteen even zes pakken lang houdbare melk mee voor het supersonische koffiegevaarte in onze keuken, waar ik nog geen vrienden mee ben. Daar kan ik zo al een heel blog mee vullen, maar ik zal jullie het geklaag besparen. Het is tenslotte een happy omgeving hier. Terwijl ik in gedachten sta en me bedenk dat ik met twee bedrijfspasjes moet afrekenen en de multitasking niet zo handig was… speelt zich voor mij een scene af.
Een jonge man met een baardje en een hoodie legt zijn boodschappen op de band. Een oudere meneer achter hem kijkt het allemaal eens aan. Mensen hebben de gewoonte om, zodra het laatste pakje boter (of een prei of wat dan ook) de band raakt, meteen het balkje te pakken om het grensgebied op de band af te bakenen. En wat denk je… de balkjes waren op! De jonge man bleek een snelle denker en graait bij een gesloten kassa een balkje weg. “Zo, dat is ook weer opgelost!” zegt hij tegen de oudere meneer. De man kan het gebaar enorm waarderen. Hij kijkt mij aan en zegt: “Ik wist nooit hoe die dingen heten, maar ik ben er achter… het zijn beurtbalkjes”. Ik schiet in de lach.
Wie mij kent, weet dat ik een voorkeur heb voor woorden en vooral woorden met twee keer dezelfde letter. Ik was meteen verliefd op het woord. Beurt-balkje. Hoe geweldig is dat? Het overtreft echt de participatie-pizza van de directeur van de serie Luizenmoeder. Het woord heeft iets kneuterigs en ik hou er van. Ik bedank de meneer voor me voor de nieuwe informatie die ik tot me heb mogen nemen.
Het tekort aan beurtbalkjes bij de kassa bleef. Ik leende het balkje voor ‘mijn beurt’ aan de mevrouw achter me en sprak met de meneer voor me af, dat ik mijn vinger tussen zijn boodschappen en de mijne zou houden. Ik bedoel… een doordeweekse dag in een supermarkt en wat een samenwerking bij de kassa!
De situatie is echt gebeurd, alleen maak ik er een enorm verhaal van, maar zeg nou eerlijk… hoe vaak staan mensen niet met hun telefoon aan hun oor bij de kassa en wordt de kassa-mevrouw totaal genegeerd bij haar riedeltje over de koopzegeltjes, de Efteling spaarzegeltjes en of je een bonnetje wenst? Als je haast hebt houdt al dat getrut met die zegeltjes enorm op, maar als je tijd hebt is het een bron van entertainment. Ik stond te genieten bij de kassa en ben blij met mijn nieuwe woord. Ik ga het ook gewoon nog een keer schrijven: BEURT BALKJE. Heerlijk!
Als ik ooit een woordenboek zou maken van blije woorden, dan komt deze er zeker in! Boodschappen doen zal nooit meer hetzelfde zijn… met mijn nieuwe woord!
